NEDERLAND - Op 12 mei vieren we jaarlijks de Internationale Dag van de Verpleging, ook wel de Dag van de Zorg genoemd. We staan er lang niet altijd bij stil hoe belangrijk het werk van verpleegkundigen en verzorgers eigenlijk wel is. Natuurlijk, het is hun baan en werken moeten zo veel mensen. Maar er zijn weinig branches waar bevlogenheid en passie zo nadrukkelijk om de hoek komen kijken.


Met name dit jaar is daar door de coronacrisis een behoorlijke kentering in gekomen. Het respect voor de medewerkers in de zorg is eigenlijk zelden zo groot geweest. Maar hoort dit niet vanzelfsprekend te zijn en niet afhankelijk van een crisis? En wordt die eerder genoemde bevlogenheid en passie straks ook eens gewaardeerd vanuit de politiek?

Met name de afgelopen jaren streden de medewerkers in de zorg regelmatig voor betere salarissen en minder werkdruk en kregen vaak nul op het rekest in Den Haag. Zal de waardering die nu vanuit het gehele land ontstaat straks ook eens in een welverdiende beloning uitbetaald worden.De medewerkers doen alles met een duidelijk doel voor ogen: anderen beter maken en hulpbehoevende verzorgen. In een sector waar geluk en verdriet hand in hand gaan en die bovendien al jaren zwaar onder druk staat door bezuinigingen. Dan kan het geen kwaad om op zijn minst één keer per jaar stil te staan bij het bewonderenswaardige werk dat mensen in de zorg verzetten.

De datum 12 mei is geen willekeurige datum, maar de geboortedag van Florence Nightingale (1820-1910). De Britse verpleegster was een toonbeeld van liefde voor de patiënt, in combinatie met een geweldig talent voor organisatie.

Het is maar één dag per jaar, maar tevens een mooie "reminder" op dat wij dit nooit vanzelfsprekend gaan vinden wat deze mensen voor ons doen.